Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

Άγρια καταστολή, προσαγωγές και συλλήψεις στα Εξάρχεια

Σάββατο, 07/12/2019 - 13:00
Το σκληρό, κατασταλτικό της πρόσωπο έδειξε για ακόμη μια φορά η αστυνομία. Ξυλοφορτώθηκαν δεκάδες άτομα στα Εξάρχεια ενώ η αστυνομία προχώρησε σε πενήντα προσαγωγές εκ των οποίων οι δέκα μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Μπαράζ επιθέσεων στην Αττική σε εμπορικά καταταστήμα, τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες.

Το σκληρό, κατασταλτικό της πρόσωπο έδειξε για ακόμη μια φορά η αστυνομία. Μετά το τέλος της μαζικής πορείας στην Αθήνα, στην 11η επέτειο μνήμης από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, σημειώθηκαν επεισόδια στα Εξάρχεια με τις δυνάμεις καταστολής να εφαρμόζουν πιστά το δόγμα της κυβέρνησης για «νόμο και τάξη» ξυλοφορτώνοντας δεκάδες άτομα ενώ προχώρησαν και σε πενήντα προσαγωγές εκ των οποίων οι δέκα μετατράπηκαν σε συλλήψεις.

Οι εικόνες ντροπής που κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φανερώνουν την αγριότητα με την οποία αντιμετώπισαν τους διαδηλωτές οι αστυνομικοί. Χαρακτηριστικά είναι τα βίντεο και οι φωτογραφίες από το ξυλοφόρτωμα διαδηλωτή που προηγουμένως ξεγυμνώθηκε από τα ΜΑΤ.

Όλα ξεκίνησαν μετά το τέλος της πορείας κι ενώ τα μπλοκ των αντιεξουσιαστών κατευθύνθηκαν προς τα Εξάρχεια. Επικράτησε μικροένταση κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ με μολότοφ, δακρυγόνα και χημικά, η οποία μεταφέρθηκε στα στενά κοντά στην πλατεία Εξαρχείων.

Νεαροί πέταξαν μάρμαρα και πέτρες κατά των δυνάμεων των ΜΑΤ ενώ σε Σολωμού και Στουρνάρη έπεσαν μερικές μολότοφ.

Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)

Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)
Εξάρχεια (φωτογραφίες Αλ. Σταματίου)

Η απάντηση της αστυνομίας ήρθε με εκτεταμένη χρήση χημικών και δακρυγόνων, ενώ στην Πατησίων έκαναν την εμφάνισή τους και οι αύρες της ΕΛ.ΑΣ.

Προσαγωγές και συλλήψεις

Αργά το βράδυ οι συγκρούσεις κόπασαν και η αστυνομία ανακοίνωσε 77 προσαγωγές εκ των οποίων οι 19 μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Δώδεκα συλληφθέντες οδηγήθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου στον εισαγγελέα. 

Από τα επεισόδια τραυματίστηκε ένας αστυνομικός.

Φωτογραφία Eurokinissi



Συλλήψεις και προσαγωγές έγιναν επίσης στην Πάτρα και στην Θεσσαλονίκη που επίσης σημειώθηκαν μικρής έκτασης επεισόδια μετά τις πορείες μνήμης για τη δολοφονία του Αλέξη από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Στην Πάτρα έγιναν 19 προσαγωγές, εκ των οποίων έγιναν συλλήψεις μέχρι στιγμής επτά και τραυματίστηκαν δύο αστυνομικοί· στη Θεσσαλονίκη προσήχθησαν οκτώ άτομα, εκ των οποίων συνελήφθησαν δύο.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ επισημαίνεται ότι οι χθεσινές προγραμματισμένες εκδηλώσεις και πορείες στη μνήμη του Α. Γρηγορόπουλου, σε διάφορες πόλεις της χώρας, εξελίχθηκαν «χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα».

«Από τις αστυνομικές δυνάμεις αντιμετωπίστηκαν άμεσα ομάδες ατόμων, που επιχείρησαν να προβούν σε έκνομες ενέργειες και επιτέθηκαν κατά των αστυνομικών με ρίψη μολότοφ και άλλων αντικειμένων», προστίθεται στην ανακοίνωση.


Μπαράζ επιθέσεων στην Αττική

Τα ξημερώματα του Σαββάτου άγνωστοι επιδόθηκαν σε μπαράζ επιθέσεων σε εμπορικά καταστήματα, δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες σε διάφορες περιοχές στην Αττική.

Συγκεκριμένα προκλήθηκαν φθορές σε 13 εμπορικά καταστήματα, σε πέντε τραπεζικά ΑΤΜ και σε τρεις δημόσιες υπηρεσίες.

Οι δημόσιες υπηρεσίες που δέχθηκαν επιθέσεις είναι η ΔΟΥ Ηλιούπολης, η Πολεοδομία του Αιγάλεω και ένα υποκατάστημα της ΕΥΔΑΠ στο Ίλιον.




πηγή ΕΦ.ΣΥΝ

Επιστροφή στο «δίκαιο του ισχυρού»

Σάββατο, 07/12/2019 - 12:00
Γιώργος Στάμκος

Η Ανατολική Μεσόγειος είναι η μοναδική κλειστή θάλασσα που συνδέεται και με τις τρεις ηπείρους της παγκόσμιας ηπείρου, της Αφροευρασίας. Αποτελεί, εκτός από τον στρατηγικότερο κόμβο μεταφορών και ενέργειας, και χώρο έντονης πολιτισμικής, οικονομικής και γεωπολιτικής αλληλεπίδρασης. Γι' αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για τις παγκόσμιες δυνάμεις, όσο και για τις περιφερειακές, που βρέχονται από αυτήν, όπως η Τουρκία. Η Άγκυρα, καθώς επιδιώκει να ισχυροποιήσει τη θέση της ως περιφερειακή δύναμη, φιλοδοξώντας  μάλιστα να μετατραπεί κάποια στιγμή και σε «παγκόσμια δύναμη» θεωρεί ότι, μέσω της Ανατολικής Μεσογείου και της θαλάσσιας στρατηγικής της, πρέπει «να ανοίξει τους ορίζοντες της σε δυναμικού χαρακτήρα, μεγάλης κλίμακας και παγκόσμιας εμβέλειας πολιτικές» (Αχμέτ Νταβούτογλου, Το Στρατηγικό Βάθος, σελ. 237) και όχι απλά εκμεταλλευόμενη τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα, σε θαλάσσιες περιοχές που η ίδια θεωρεί ότι της ανήκουν.
 
Το «δίκαιο του ισχυρού» και οι «αδύναμοι κρίκοι»

Το πρόσφατο Μνημόνιο το οποίο υπέγραψε η Τουρκία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, που αν και διεθνώς αναγνωρισμένη εκπροσωπεί ένα μονάχα τμήμα της Λιβύης, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στους γνώστες της θαλάσσιας στρατηγικής της Άγκυρας. Αποτελεί μια εξέλιξη της γεωστρατηγικής αντίληψης της  Άγκυρας περί «ζωτικών συμφερόντων» στην Ανατολική Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας την αναχρονιστική αντίληψη για το «δίκαιο της ισχύος» ή θεωρώντας πως «η ισχύς παράγει δίκαιο», όπως έκαναν άλλωστε και όλες οι Δυτικές δυνάμεις μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα. Καταστρατηγώντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου ή χρησιμοποιώντας το κατά το δοκούν, επιχειρεί να χαράξει ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο και στο Αιγαίο με βάση το «δίκαιο του ισχυρού», θεωρώντας την Ελλάδα και την Κύπρο ως «αδύνατους κρίκους» και, ειδικά την Κύπρο, «κράτος περιορισμένης ισχύος».

 

Χάρτης τουρκικών διεκδικήσεων

Για την Τουρκία αυτό δεν είναι μόνον ζήτημα «ζωτικού χώρου», εκμετάλλευσης φυσικών και ενεργειακών πόρων, αλλά και γενικότερο ζήτημα «γεωπολιτικής αναβάθμισης», και γενικότερα γοήτρου σχετικά με την αυτοεικόνα που έχει για τη δυνατότητα προβολής της ισχύος της, τόσο περιφερειακά, όσο και παγκόσμια. Διότι τις εντάσεις της με την Ελλάδα, αλλά και τη Συρία, η Τουρκία τις θεωρεί κάτι σαν προθέρμανση, «σα να προπονείται ο παλαιστής βαρέων βαρών να αντιμετωπίσει κατηγορίες μεσαίων βαρών» (Αχμέτ Νταβούτογλου, Το Στρατηγικό Βάθος, σελ. 235). Και η Τουρκία έχει μάθει να θεωρεί τον εαυτό της ως κατηγορία «βαρέων βαρών» κι εν δυνάμει παγκόσμιο πρωταθλητή.

 

«Πρώτος σας στόχος η Μεσόγειος…»

Έχοντας κατεξοχήν ηπειρωτικό υπόβαθρο η σημερινή γεωπολιτική της Τουρκίας έχει την τάση ν’ αποσυνδέει τη θάλασσα και τη ναυτική ισχύ, από το ευρύτερο γεωφιλοσοφικό της πλαίσιο και να την αντιμετωπίζει μηχανιστικά. Αυτό φαίνεται κι απ’ τον τρόπο με τον οποίο η γεωπολιτική της Τουρκίας αντιλαμβάνεται την Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο: τα θεωρεί «ζωτικό χώρο» (Lebensraum) προβολής κι επέκτασης της ισχύος της. Σύμφωνα μ’ αυτήν τη γεωπολιτική θεώρηση η δυτική Ανατολία και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι αδιάσπαστα. Οι Τούρκοι θεωρούν τα ανατολικά νησιά του αρχιπελάγους «γεωλογική προέκταση» της Ανατολίας, διάσπαρτα χερσαία κομμάτια της, καθώς επίσης «οχυρά» και «πύργους», που την προστατεύουν από θαλάσσιους εισβολείς. Θεωρούν ότι ο κύριος όγκος των τουρκικών εδαφών της Ανατολίας εκτείνεται και στον υποθαλάσσιο χώρο φτάνοντας ως το δυτικό Αιγαίο. Γι’ αυτούς η Μικρά Ασία έχει ενιαία γεωπολιτική ταυτότητα, που εισχωρεί εντελώς «φυσικά» στο άναρχο αρχιπέλαγος σαν να σκοπεύει να το τιθασεύσει.

Από την εποχή που ο Κεμάλ έβαλε την ταφόπλακα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και θεμελίωσε την Τουρκική Δημοκρατία πάνω σε Δυτικά κρατικιστικά κι εθνικιστικά πρότυπα, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επιχειρεί να συνδυάσει ηπειρωτικές και ναυτικές γεωπολιτικές θεωρήσεις, με βάση το μοντέλο της Γερμανίας του Κάιζερ στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Γερμανία του Κάιζερ είχε αντιληφθεί ότι μόνο μ’ ένα ισχυρό πολεμικό ναυτικό και με πρόσβαση στις ανοικτές θάλασσες είχε ελπίδες να διεκδικήσει ρόλο μεγάλης δύναμης. Το ίδιο και ο γερμανοτραφής Ατατούρκ, που συμβούλευσε τους συμπατριώτες του: «Πρώτος σας στόχος η Μεσόγειος…»
 
«Το μέλλον της Τουρκίας έγκειται στη θάλασσα. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να γίνει μεσογειακό έθνος»

Ο θεμελιωτής της σύγχρονης Τουρκίας θεωρούσε ζωτικής σημασίας την απρόσκοπτη πρόσβαση της χώρας του στις ανοικτές θάλασσες, επειδή μέσω αυτών πίστευε ότι θα συνδεόταν ταχύτερα με τα συμφέροντα των ναυτικών δυνάμεων της Δύσης κι έτσι η εισαγωγή του Δυτικού εκσυγχρονιστικού μοντέλου, άρα και του ορθολογισμού, θα γινόταν ταχύτερα στον τουρκικό λαό, που παράμενε ακόμη δέσμιος μιας θρησκείας που εφηύρε ένας «αμαθέστατος νομάδας» (Μωάμεθ).

Μετά τον Κεμάλ η θάλασσα και ιδιαίτερα το Αιγαίο απέκτησε άλλη αξία για την Τουρκία. Δε θεωρούνταν πλέον τμήμα του Dar al Islam, όπως την περίοδο ακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ένας φυσικός χώρος σύνδεσης της ηπειρωτικής Τουρκίας με τις, σύμμαχες πλέον, ναυτικές δυνάμεις της Δύσης και συνεπώς με το Δυτικό γεωπολιτισμικό οικοδόμημα. Για να γίνει εφικτή αυτή η σύνδεση θα έπρεπε η Τουρκία να αποκτήσει ναυτική ισχύ και οι Τούρκοι να γίνουν «μεσογειακό» έθνος: «Το μέλλον της Τουρκίας έγκειται στη θάλασσα. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να γίνει μεσογειακό έθνος» (Ιλχαμί Σανκάκ, τέως Υπουργός Εξωτερικών, 1974). Όμως αυτοί οι στόχοι της Τουρκίας προσέκρουαν στην αυξανόμενη κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Μ’ αυτήν την οπτική η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου (1947), η προσπάθεια για Ένωση της Κύπρου (1955) και το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, ερμηνεύονται ως απόπειρα γεωπολιτικού «στραγγαλισμού» της Τουρκίας. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Χασάμ Ισίκ, πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας: «Όλο το έθνος εξαρτάται από την ελληνική πίεση, που προσπαθεί να στραγγαλίσει τη χώρα, περικυκλώνοντας την Τουρκία από τα δυτικά κι εμποδίζοντας την πρόσβασή της προς τη Μεσόγειο…» Αυτό βέβαια είναι υπερβολικό, εφόσον η Τουρκία έχει σήμερα 7.200 χλμ. ακτών και μόλις το 1/5 από αυτές βρίσκονται στο Αιγαίο. Άρα δεν τίθεται θέμα «αποπνιγμού», αλλά εξασφάλισης επιπλέον «ζωτικού χώρου» για μια χώρα, όπου οι ρυθμοί πληθυσμιακής αύξησης παραμένουν ακόμη σε υψηλά επίπεδα.
 
Η τουρκική «οικοπεδοφαγική» αντίληψη

Αρχικά η Τουρκία κινούνταν στα πλαίσια μιας «οικοπεδοφαγικής» αντίληψης, που έβλεπε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ως φυσική προέκταση της ηπειρωτικής ενδοχώρας, ως ένα ημιβυθισμένο τμήμα της Ανατολίας, που βρισκόταν πάντα σε στενή εξάρτηση με τη χερσαία μάζα της. Πιστή ακόμη στο χερσαίο γεωπολιτικό προσανατολισμό η Τουρκία αδυνατούσε ν’ αντιληφθεί τη ναυτική ισχύ και γενικότερα τη «θαλάσσια ισχύ» ως βασικό παράγοντα διασύνδεσης με το ευρύτερο Δυτικό γεωπολιτισμικό σύστημα. Από την άλλη θεωρούσε ότι η Ελλάδα, ως ναυτική δύναμη, εμφορείται από άκρατες ιμπεριαλιστικές διαθέσεις και διεκδικούσε μονοπωλιακή διαχείριση του θαλάσσιου χώρου. Για την ηπειρωτική Τουρκία, επειδή οι Έλληνες μπορούν και ατενίζουν από την Πελοπόννησο τρεις θάλασσες (Αιγαίο, Ιόνιο και Μεσόγειο) θεωρούν ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα και συνεπώς όρια στην επέκτασή τους!
 
Το Αιγαίο είναι η «γεωπολιτική καρδιά» της Ελλάδας

 
 
 

Το παράδοξο όμως είναι ότι, ενώ οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται το τεράστιο ειδικό βάρος της ελληνικής «θαλάσσιας ισχύος», εντούτοις συνεχίζουν να ερμηνεύουν τη γεωστρατηγική της Μεγάλης Ιδέας με βάση το χερσαίο επεκτατικό μοντέλο. Στα πλαίσια αυτής της ηπειρωτικής οπτικής Τούρκοι ιστορικοί επιχείρησαν να ερμηνεύσουν αναδρομικά τη Μεγάλη Ιδέα ως στρατηγική προσπάθεια μιας μικρής ναυτικής κατά τα άλλα δύναμης (Ελλάδα του 19ου αιώνα) να κατακτήσει σε πρώτη φάση ένα συμπαγή ηπειρωτικό κορμό (από την Πελοπόννησο μέχρι και τη Μακεδονία), ο οποίος θα λειτουργούσε ως «Heartland», και στη συνέχεια να προσπαθήσει να ελέγξει τον «περιμετρικό δακτύλιο» των νησιωτικών συμπλεγμάτων...

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική. Η γεωστρατηγική της Μεγάλης Ιδέας λάμβανε ως δεδομένο ότι το Αιγαίο αποτελεί τη διαχρονική γεωπολιτική «καρδιά» του Ελληνισμού. Στόχος άμεσης προτεραιότητας θεωρούνταν η απελευθέρωση της Κρήτης, που αποτελεί όχι μόνο το κλειδί για τον έλεγχο του Αιγαίου, αλλά και των θαλάσσιων μεταφορών στην ανατολική Μεσόγειο, σε μια εποχή που η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ αναβάθμιζε γεωστρατηγικά την περιοχή. Η κατάληψη της Κρήτης θεωρούνταν το πρώτο βήμα για στρατηγική και οικονομική κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο, η οποία θα οδηγούσε σταδιακά στην απελευθέρωση όλων των παράκτιων περιοχών όπου κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο. Η ουσία είναι ότι η ελληνική γεωπολιτική θεώρηση αντιλαμβάνεται τη θάλασσα ως κέντρο, ενώ για την Τουρκία το κέντρο βρίσκεται πάντα στην ξηρά.
 
Η απόκτηση ναυτικού «ανοικτής θαλάσσης» από την Τουρκία

Στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Τουργκούτ Οζάλ η Τουρκία επιχείρησε ένα είδος υπέρβασης του χερσαίου προσανατολισμού της, προσπαθώντας να συγκροτήσει μια ναυτική στρατηγική που θα της επέφερε μακροπρόθεσμα το γεωστρατηγικό έλεγχο ολόκληρης της ανατολικής Μεσογείου. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής έγινε μια προσπάθεια στρατηγικής διείσδυσης στο Αιγαίο με παράλληλη αμφισβήτηση τω κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, επιχειρήθηκε ο εξοπλισμός του πολεμικού ναυτικού της χώρας με προηγμένα σκάφη, η ανάπτυξη του εμπορικού ναυτικού αλλά και του παραθαλάσσιου τουρισμού. Ταυτόχρονα οι παράλιες περιοχές της Τουρκίας απέκτησαν μεγάλη οικονομική και δημογραφική σημασία, καθώς συγκέντρωσαν σταδιακά το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της χώρας (υπολογίζεται ότι πάνω από το 60% του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας ζει μέσα σε μια παράλια ζώνη 100 χλμ. από τις ακτές).

Η Τουρκία προσπάθησε να επωφεληθεί «επαρκώς» από τις θάλασσές της. Άρχισε ν’ αντιλαμβάνεται, όντας πλέον σημαντική εξαγωγική και εισαγωγική δύναμη, και την ιδιαίτερη σημασία της διακίνησης των εμπορευμάτων της μέσω της θάλασσας. Ο στόχος της Τουρκίας είναι πλέον η απόκτηση «θαλάσσιας ισχύος», που θεωρείται συνάρτηση της ναυτικής ισχύος, της αύξησης της εμπορικής ναυτιλίας, του ελέγχου γεωστρατηγικών σημείων και με την εξασφάλιση απρόσκοπτης πρόσβασης στις ανοικτές θάλασσες. Βέβαια, πρώην ανώτατοι αξιωματούχοι του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας, όπως ο Στ. Ντερβίσογλου, πηγαίνουν ακόμη μακρύτερα και οραματίζονται ένα πολεμικό ναυτικό «ανοικτής θάλασσας» που θα έχει παγκόσμια εμβέλεια και θα λειτουργεί ως μέσο προβολής της τουρκικής ισχύος σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη!

Επειδή ωστόσο η Τουρκία αδυνατεί να ανταγωνιστεί την Ελλάδα στη «θαλάσσια ισχύ» (στο εμπορικό ναυτικό η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στην 1η θέση) και αντιλαμβάνεται ότι το κόστος ενός ισχυρού πολεμικού ναυτικού είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το γόητρο που παρέχει, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το Αιγαίο δεν είναι ο κατάλληλος χώρος άμεσης προβολής της ισχύος της, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια, όντας στο κέντρο ενός ασταθούς γεωπολιτικού περιβάλλοντος, έχει ανάγκη από ένα σταθερό χώρο σύνδεσης με τις ναυτικές δυνάμεις της Δύσης.
 
Η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» και Αιγαίο

Έτσι οι Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί μιλούν πλέον ανοικτά για τη «Γαλάζια Πατρίδα» στην Αν. Μεσόγειο, εκτάσεως 145.000 τ,χλμ,, που θεωρούν ότι δικαιωματικά τους ανήκει, ως προέκταση του χερσαίου όγκου της Τουρκίας, ως χώρας με το μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμών στη συγκεκριμένη περιοχή.

Επίσης κάνουν λόγο για το Αιγαίο ως «θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας», ως «γέφυρα» που ενώνει τους δύο λαούς, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ακριβής χάραξη των θαλάσσιων συνόρων δεν είναι κάτι που προέχει. Προτείνουν συμφωνίες οικονομικής, ενεργειακής και πολιτιστικής συνεργασίας σε τομείς όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές κ.ά. προκειμένου να καταστεί το Αιγαίο ένας χώρος αλληλεξάρτησης των δύο χωρών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Ανομολόγητος φυσικά στόχος τους είναι η συνεκμετάλλευση και η συνδιαχείριση του αρχιπελάγους, σε αντίθεση με την Αν. Μεσόγειο, την οποία θεωρούν αποκλειστικά δική τους.

Το ζητούμενο για την Τουρκία είναι, εκτός του να λάβει δυσανάλογα μεγάλα ποσοστά από το «πακέτο» εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στο αρχιπέλαγος, δηλαδή να μη χρειάζεται «διαβατήριο» για να το διασχίσει, έτσι ώστε να θεωρείται ναυτική δύναμη ανοικτής θάλασσας, όπως και οι περισσότερες δυνάμεις της Δύσης.
 
Η θεωρία της «στρατηγικής περικύκλωσης» της Τουρκίας

Οι Τούρκοι από την άλλη θεωρούν τη Μικρά Ασία «εθνική εστία» τους και διακατέχονται από τη φοβία ότι επειδή μια φορά στο παρελθόν ο ελληνικός «ιμπεριαλισμός» απείλησε την εστία τους, μπορεί σε ενδεχόμενη μελλοντική αδυναμία τους να χρησιμοποιήσει τις «φυσικές προεκτάσεις» της Μικρά Ασίας, δηλαδή τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ως βατήρες για το πήδημα σ’ αυτήν.

Οι ίδιοι αντιλαμβάνονται τη σημερινή κατάσταση, δηλαδή το γεγονός ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του ανατολικού Αιγαίου ενώ βρίσκεται τόσο κοντά στην Τουρκία ανήκει στην Ελλάδα, ως «γεωγραφική ανωμαλία», σαν ένα είδος «αδικίας», απόρροια της έλλειψης τουρκικού στόλου το 1922 στη διάρκεια του «εθνικοαπελευθερωτικού» τους αγώνα, και ως τέτοια πρέπει να «διορθωθεί». Όπως και να ’χει η σημερινή Τουρκία αισθάνεται ανασφαλής με τόσα ελληνικά νησιά στο προαύλιό της, όχι μόνον επειδή τα νησιά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις εναντίον της, αλλά κι επειδή δεν αφήνουν την ενδοχώρα ν’ «αναπνεύσει»!

Είναι σαφές ότι η γεωπολιτική θεώρηση της Τουρκίας, που κάνει λόγο για στρατηγική περικύκλωσης και για «στραγγαλισμό» εκ μέρους της Ελλάδας, αντιλαμβάνεται το Αιγαίο ως βατήρα επέκτασης του «απόλυτου στοιχείου» της Ανατολής και όχι ως χώρο με ιδιαίτερη γεωφιλοσοφική ταυτότητα, η οποία βασίζεται στην επίδραση του θαλάσσιου στοιχείου πάνω στο ανθρώπινο πολιτισμικό οικοδόμημα.
 
Το «τόξο» και το... «βέλος»

Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου «η ιστορική σώρευση των Τούρκων κατά την κατεύθυνση Ανατολής - Δύσης, η σχέση μεταξύ Ασίας και Ευρώπης μοιάζει στη σχέση του τόξου με το βέλος. Όσο περισσότερο τεντωθεί το τόξο, με τόση μεγαλύτερη ταχύτητα θα εκτοξευθεί το βέλος προς τα εμπρός».

Αυτό που θα ήθελε η Ερντογανική Τουρκία είναι να εδραιώσει τη θέση της στην Εγγύς Ανατολή, να απαλλαχθεί αν γίνεται από το «κουρδικό αγκάθι», έτσι να τεντώσει ακόμη μια φορά το «ασιατικό τόξο» ώστε το «βέλος» του να διεισδύσει βαθύτερα στη Μεσόγειο και στη Δύση γενικότερα.

Η σημερινή Τουρκία του «σουλτάνου» Ερντογάν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να εισέλθει πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μέλη της οποίας είναι στην πλειοψηφία τους ναυτικές δυνάμεις, που αντιλαμβάνονται ωστόσο τη θάλασσα όχι απλά ως χώρο προβολής ισχύος κι εκμετάλλευσης αλλά ως το υπόβαθρο μιας ευρύτερης πολιτισμικής εξέλιξης, που ωθεί προς τη φιλελεύθερη ανθρωποκεντρική δημοκρατία και τον ορθολογισμό. Ωστόσο η ερντογανική Τουρκία έχει απομακρυνθεί έτη φωτός από αυτή την αντίληψη, επιστρέφοντας σε ιμπεριαλιστικές λογικές του 19ου αιώνα.
 

* Ο Γιώργος Στάμκος είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος

πηγή :// tvxs //

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου

Σάββατο, 07/12/2019 - 08:00

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου

Κεντρικό θέμα:

Συμφωνία ισοδύναμη με

τετελεσμένα πολέμου

Καταπατά βίαια και προκλητικά την ελληνική κυριαρχία η «συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης» Οδηγούμαστε σε μεγάλη εθνική κρίση Διαψεύδονται όλες οι καθησυχαστικές αυταπάτες του πολιτικού κόσμου Αναγκαία όσο ποτέ η ταχύτατη και ριζική αλλαγή πλεύσης

editorial

Μεγάλο ζώο η αγελάδα!

Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ διαβάστε:

Δύο σημαντικά γεγονότα

Η Σύνοδος Κορυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και ο «καθορισμός» ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης –που καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας– είναι δύο σημαντικά γεγονότα που είναι αλληλένδετα και θα καθορίσουν αρκετά την πορεία της χώρας μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

του Νίκου Ταυρή

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μπροστά σε μια εθνική κρίση

του Ρούντι Ρινάλντι

Η Ευρώπη ψυχορραγεί

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Ανταπόκριση από Κύπρο: Η ανοχή για Κύπρο έφερε την Τουρκία στην... Κρήτη

του Κώστα Βενιζέλου

Τι δείχνουν οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά

του Κώστα Δημητριάδη

Ανέλαβε καθήκοντα η νέα Κομισιόν

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υπόσχεται ασφάλεια, περιβαλλοντισμό και... ανεργία

Τρεις επισημάνσεις για το προσφυγικό/μεταναστευτικό

του Δημήτρη Γκάζη

Ο σεισμός στην Αλβανία και οι πολιτικές του ρωγμές

του Γιώργου Κυριακού

Τι φέρνει ο νέος φορολογικός νόμος

του Παύλου Δερμενάκη

11 χρόνια μετά...

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το σήμερα

του Σπύρου Παναγιώτου

ΔΙΕΘΝΗ

Μπρα ντε φερ στη Λατινική Αμερική

τoυ Γιώργου Αναστασίου

Μια ματιά στην ευρύτερη γειτονιά μας

Κείμενα-Επιμέλεια: Ερρίκος Φινάλης

Στη στήλη της επιστήμης και της κοινωνίας

Ευρωπαϊκό δικαστήριο: Κυρώσεις 5 εκατ. ευρώ για κατασκευή αιολικού πάρκου χωρίς εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Στη στήλη Εν τέλει

Cybertruck και σύγχρονη αισθητική

του Ανδρέα Κυράνη

ΑΝΑΛΥΣΗ

Πού οφείλεται το οικονομικό πλεονέκτημα και ποιος φαίνεται να το κερδίζει

του Νίκου Προγούλη

Η Ιστορία κινείται με το νερό και τη φωτιά

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του σκηνοθέτη Άγγελου Σιδεράτου στον Νίκο Ταυρή

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γκρίζες στατιστικές

Για την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υγεία στην Ελλάδα

των Χριστόδουλου Δολαψάκη & Μανώλη Μούστου

Τα βουνά στην Ιστορία

του Γιάννη Σχίζα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ευρωπαϊκή Ένωση και σοσιαλισμός

Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης

Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους

Ανταπόκριση της Ιφιγένειας Καλαντζή

Όσοι αγαπιούνται...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της συγγραφέως Βικτώρια Χίσλοπ στον Κώστα Στοφόρο

Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ:

Ευρώπη στο μεσοπόλεμο: Δημοκρατία, φασισμός και αποικιοκρατία (Μέρος Στ’)

του Στέλιου Ελληνιάδη

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Carlos Latuff, John Antóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.

Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε την στα περίπτερα

Η έλλειψη προσοχής λόγω χρήσης κινητού τηλεφώνου μια από τις βασικές αιτίες τροχαίων ατυχημάτων

Παρασκευή, 06/12/2019 - 19:00

Η έλλειψη προσοχής, δηλαδή και η χρήση τηλεφώνου κατά τη διάρκεια της οδήγησης, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών, η υπερβολική ταχύτητα και η υπνηλία αποτελούν βασικές απόψεις οδηγών για τις κύριες αιτίες των θανατηφόρων ατυχημάτων στους δρόμους της Ευρώπης και κατ' επέκταση της Ελλάδας. Αυτό αναφέρει έρευνα του Ευρωβαρόμετρου σχετικά με την οδηγική ασφάλεια σε συνεργασία με το ίδρυμα Fondation Vinci Autoroutes στην οποία συμμετείχαν 12.418 ερωτηθέντες από τη Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ισπανία, Μ. Βρετανία, Ιταλία, Σουηδία, Πολωνία Κάτω Χώρες, Σλοβακία και Ελλάδα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν όσον αφορά τον μέσο όρο στην Ευρώπη, ότι τουλάχιστον ένας στους δύο οδηγούς μιλάει στο κινητό του κατά τη διάρκεια της οδήγησης(54%), ποσοστό μειωμένο κατά 3% σε σχέση με το 2017. Μειωμένα κατά 7%, σύμφωνα πάντα με τις απόψεις ερωτηθέντων οδηγών, είναι τα ποσοστά για την οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ σε σχέση με το 2017. Παρά την μείωση το 49%, δηλαδή σχεδόν ένας στους δύο οδηγούς, οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών. Την άποψη ότι η υπερβολική ταχύτητα αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες θανατηφόρων ατυχημάτων έχει το 43% των ερωτηθέντων. Η υπνηλία αποτελεί μια ακόμη αιτία ατυχημάτων στους δρόμους, καθώς το 6% των ερωτηθέντων (το ποσοστό είναι μειωμένο κατά 2% σε σχέση με το 2017) θεωρεί την υπνηλία βασική αιτία ατυχήματος.

Αναλύοντας το προφίλ των ερωτηθέντων διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό έλλειψης προσοχής, δηλαδή το να μιλάει στα κινητά τηλέφωνα, σύμφωνα με τις απόψεις των ερωτηθέντων, το έχουν οι Ολλανδοί με 80% και τους ακολουθούν οι Ιταλοί με 72% και οι Ισπανοί με 60%. Πιο τυπικοί σε αυτό το θέμα αποδεικνύονται οι Πολωνοί με ποσοστό 30%, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται πάνω από τον μέσο όρο (54%) με ποσοστό 57%.

Η χώρα που έχει την άποψη ότι οι οδηγοί της κυκλοφορούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών είναι η Γερμανία με 67% και την ακολουθεί η Πολωνία με 59% και η Ισπανία με 58%. Πιο σωστοί οδηγοί σε αυτή την κατηγορία αποδεικνύονται οι Βρετανοί με 38%, ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 46%, μειωμένο κατά 8% σε σχέση με το 2017.

Οι Πολωνοί σύμφωνα με την άποψη των ερωτηθέντων είναι «γρήγοροι» οδηγοί, καθώς το 68% των οδηγών ξεπερνάει το επιτρεπτό όριο ταχύτητας και τους ακολουθούν οι Γερμανοί με 53%. Πιο προσεκτικοί οδηγοί αποδεικνύονται οι Ολλανδοί με 15% και οι Γάλλοι με 35%. Πάνω από τους μισούς (52%) οι Έλληνες «πατούν γκάζι» ξεπερνώντας το επιτρεπτό όριο ταχύτητας, ποσοστό αυξημένο κατά 10% σε σχέση με το 2017.

Πιο υπναράδες στο τιμόνι αποδεικνύονται οι Σουηδοί, καθώς υπάρχει η άποψη ότι το 10% των οδηγών «κοιμάται» στο τιμόνι και τους ακολουθούν τόσο οι Γάλλοι, όσο και οι Γερμανοί με 9%. Οι Έλληνες αποδεικνύονται πιο τυπικοί, καθώς κατέχουν την καλύτερη θέση στην Ευρώπη με ποσοστό μόλις 2%, ποσοστό που είναι μειωμένο κατά 3% σε σχέση με το 2017, όταν σήμερα ο μέσος όρος των ερωτηθέντων στην Ευρώπη είναι 6%.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, την άποψη ότι η υπερβολική ταχύτητα αποτελεί την κύρια αιτία των θανατηφόρων ατυχημάτων στους αυτοκινητοδρόμους έχει το 44% των ερωτηθέντων και ακολουθεί με 40% ως βασική αιτία η έλλειψη προσοχής. Η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών καταλαμβάνει το 24% και η υπνηλία το 20%. Αξιοσημείωτο είναι ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των ερωτηθέντων που πιστεύει ότι οι οδηγοί κυκλοφορούν στους ευρωπαϊκούς δρόμους χωρίς να δείχνουν την δέουσα προσοχή, λόγω του γεγονότος ότι όλο και περισσότεροι οδηγοί μιλούν στο κινητό τους τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της οδήγησης.

Στην Ελλάδα υπάρχει η άποψη ότι κύρια αίτια των θανατηφόρων ατυχημάτων στους αυτοκινητοδρόμους αποτελεί η υπερβολική ταχύτητα η οποία έχει και τα πρωτεία με ποσοστό 58% και βρίσκεται στην ίδια θέση με την Γερμανία. Κάτω από τον μέσο όρο (40%) είναι η άποψη ότι ένα ακόμη σοβαρό αίτιο για θανατηφόρο ατύχημα αποτελεί η έλλειψη προσοχής (31%). Το 24% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών αποτελεί βασική αιτία ατυχήματος. Τέλος, το θέμα της υπνηλίας αποτελεί άλλη μια αιτία θανατηφόρου ατυχήματος αγγίζοντας την άποψη του 8% των Ελλήνων, όταν το ποσοστό για τους Γάλλους βρίσκεται στο 41%, για τους Γερμανούς στο 26% και των Βρετανών στο 23%.



ΑΠΕ

ΣΥΡΜΑΤΕΝΙΟΙ ΞΕΣΥΡΜΑΤΕΝΙΟΙ ΟΛΟΙ στο Θέατρο ΑΒΑΤΟΝ/ Οι 4 τελευταίες παραστάσεις

Παρασκευή, 06/12/2019 - 18:14

8, 15, 22 & 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΣΤΙΣ 18.00

Παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη, σε σκηνοθεσία

Μελίνας Σκούφου

Με την

Χριστίνα Λυκοτσέτα

 

Έπειτα από 8 συνεχή sold out την περασμένη άνοιξη και τη συγκινητική ανταπόκριση του κοινού, οι Συρματένιοι Ξεσυρματένιοι· Όλοι επανέρχονται στο θέατρο Άβατον, από την Κυριακή 13 Οκτωβρίου για λίγες παραστάσεις.

Αποσπάσματα αφηγήσεων από Χιώτες πρόσφυγες, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εγκατέλειψαν τον τόπο τους και ξεκίνησαν ένα ταξίδι προς το άγνωστο· κατευθύνθηκαν προς την Τουρκία, Κύπρο και Μέση Ανατολή. Μια άγνωστη πτυχή της Ιστορίας, η οποία έχει καταγραφεί από τον Γιάννη Μακριδάκη στο πρώτο του βιβλίο Συρματένιοι Ξεσυρματένιοι· Όλοι, αποτελεί την έμπνευση και συνθέτει έναν θεατρικό μονόλογο.

Επιζήσαντες αφηγούνται τις συνθήκες πείνας κι ανέχειας, τις νυχτερινές παράνομες αποδράσεις από το νησί, την μάχη με τα κύματα, τη ζωή στον στρατό της Μέσης Ανατολής, στους προσφυγικούς καταυλισμούς, στο μέτωπο, στα κινήματα, τον εγκλεισμό στα «σύρματα», τον Ιερό Λόχο και την απελευθέρωση. Κάποιοι άλλοι χάθηκαν στη διαδρομή.

Η παράσταση είναι βασισμένη στο βιβλίο του συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη "Συρματένιοι ξεσυρματένιοι· Όλοι" (εκδόσεις ΕΣΤΙΑ), στο οποίο καταγράφονται προσωπικές μαρτυρίες Χιωτών προσφύγων που έφευγαν με βάρκες από Χίο προς Μέση Ανατολή (Συρία, Κύπρο, Παλαιστίνη, κλπ) μέσω Τουρκίας,κατά τη διάρκεια των ετών 1941-1944.

**Την περίοδο Μάρτιο – Μάιο 2019 καθώς και στον β κύκλο είχαμε την τιμή να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις μας, ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, καθώς και οι Κατερίνα Μάτσα και Σάββας Μιχαήλ και να ακολουθήσουν ξεχωριστές βραδιές συζήτησης με το κοινό.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα βίντεο με την Κατερίνα Μάτσα, Σάββα Μιχαήλ, την ηθοποιό Χριστίνα Λυκοτσέτα και τη σκηνοθέτη Μελίνα Σκούφου, οι οποίοι παρουσιάζουν την παράσταση

https://www.facebook.com/watch/?v=411870766271919

 

Σημείωμα σκηνοθέτη:

 Οι εικόνες που περιγράφονται στις αφηγήσεις μοιάζουν πολύ με τις εικόνες που έχουμε από τους σημερινούς πρόσφυγες από τις τηλεοράσεις. Διαβάζοντας πρώτη φορά το βιβλίο με κέντρισε η άγνωστη αυτή πτυχή της Ιστορίας και η πάλη των ανθρώπων για την επιβίωση. Θαυμάζω τους ανθρώπους που ό,τι και να συμβαίνει καταφέρνουν να επιβιώσουν διατηρώντας ζωντανή τη σπίθα μέσα τους. Επέλεξα οι αφηγήσεις να συνθέσουν ένα ενιαίο κείμενο, το οποίο αφηγείται μία μόνο ηθοποιός εναλλάσσοντας τα πρόσωπα. Στην προκειμένη, βρισκόμαστε στην δεκαετία του ’40, από τη Χίο στη Μέση Ανατολή. Όμως, στην πραγματικότητα, ο πρόσφυγας δεν έχει φύλο, δεν έχει ηλικία, δεν ανήκει σε μία συγκεκριμένη εποχή. (Μελίνα Σκούφου)

H Χριστίνα  Λυκοτσέτα  αποφοίτησε από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν το 2007 και από το Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης το 2014. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους Τάσο Μπαντή, Μιχαήλ Μαρμαρινό και Ανδρέα  Μανωλικάκη (ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος στο ActorsStudio). Έχε συνεργαστεί στον κινηματογράφο με τον Τόνυ Λυκουρέση, στην τηλεόραση με την Πηγή Δημητρακοπούλου και στο θέατρο με τους Γ.Κουσκουλή, Δ.Δεγαίτη και Μελίνα Σκούφου. Επίσης, έχει εργαστεί ως επιμορφώτρια θεάτρου στο ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ.

Συντελεστές παράστασης:

Σκηνοθεσία: Μελίνα Σκούφου

Δραματουργική επεξεργασία: Μελίνα Σκούφου, Χριστίνα Λυκοτσέτα

Ερμηνεία: Χριστίνα Λυκοτσέτα

Σκηνικό - Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Μουσική: Αντρέας Σκούφος

Φωτισμός: Παναγιώτης Μανούσης

Βοηθός παραγωγής: Γιώργος Χλωρός

Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Κουλέρα

Φωτογραφίες: Αντιγόνη Κουράκου

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ
Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

Πρόκειται για μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη, σε σκηνοθεσία της Μελίνας Σκούφου με την Χριστίνα Λυκοτσέτα με δραματοποιημένα αποσπάσματα αφηγήσεων από Χιώτες πρόσφυγες, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1941-1944) βρέθηκαν αντιμέτωποι με την πείνα και το θανάτο που έπληξε το νησί, οι κάτοικοι του οποίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους ξεκινώντας ένα μακρύ ταξίδι με πολλούς κινδύνους. Πρώτος σταθμός τους η Τουρκία για να διοχετευθούν στη συνέχεια σε Κύπρο, Μέση Ανατολή, Συρία, Παλαιστίνη κ.λ.π. Αυτή η πτυχή της Ιστορίας, έχει καταγραφεί από τον Γιάννη Μακριδάκη στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Συρματένιοι Ξεσυρματένιοι· Όλοι» εμπνέοντας αυτόν τον θεατρικό μονόλογο σε μια περίοδο που η λήθη οδηγεί πολλούς Έλληνες να ξεχνούν ότι υπήρξαν στη θέση των προσφύγων αναγκαζόμενοι και εκείνοι κάποτε να εγκαταλείψουν τη χώρα τους καθώς δυο ήταν οι δρόμοι, όπως αναφέρεται και από Χιώτες εκείνης της εποχής: «ή το νεκροταφείο ή η βάρκα για την Τουρκία» και μετά από εκεί ποιος ξέρει για πού.

Όσοι επέζησαν αφηγούνται τις συνθήκες πείνας κι ανέχειας, τις νυχτερινές παράτολμες αποδράσεις από το νησί, τον φόβο των γερμανών, την μάχη με τα κύματα, τη ζωή στον στρατό της Μέσης Ανατολής, στους προσφυγικούς καταυλισμούς, τα χίλια άτομα σε στρατόπεδο – καταυλισμό στο Πορτ Σαίντ , τον εγκλεισμό στα «σύρματα», τον Ιερό Λόχο και την απελευθέρωση. Κάποιοι από αυτούς χάθηκαν στη διαδρομή. Παρόμοιες σκηνές με αυτές που βιώνουν οι σημερινοί πρόσφυγες.

Σε ένα σκηνικό αποτελούμενα από προσωπικά αντικείμενα, από ενδύματα και φωτογραφίες μέχρι σκεύη κουζίνας, βιβλία και βαλίτσες, ανασυνθέτοντας επί σκηνής τον οικείοι χώρο ενός σπιτιού της νησιωτικής επαρχίας. Μια αφήγηση με νόημα, με δράση, με άποψη, με απόλυτη συμμετοχή κάθε εκφραστικού μέσου της ηθοποιού, Χριστίνας Λυκοτσέτα, που ενσαρκώνει πολλούς ρόλους, μπαίνει σε διάφορες ψυχολογίες και αποκτά άλλη χροιά η φωνή της, για να συνεπάρει τους θεατές σε αυτό το ταξίδι ζωής και σκέψης.

Η σκηνοθεσία της Μελίνας Σκούφου βασίστηκε πολύ στο σκηνικό περιβάλλον που δημιούργησε η Γεωργία Μπούρδα, στην εκπληκτική μουσική επιλογή του Αντρέα Σκούφου και βέβαια στη διδασκαλία της ηθοποιού που από την πρώτη στιγμή αιχμαλώτισε την προσοχή του θεατή και απευθύνθηκε ευθέως στο θυμικό του για να παρακινήσει την σκέψη του. « Όπως σωστά επισημαίνει η σκηνοθέτης, ο πρόσφυγας δεν έχει ούτε φύλο, ούτε ηλικία». Είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να επιβιώσει διασώζοντας ό,τι μπορεί από την οικογένειά του, από την αξιοπρέπειά του, ένας άνθρωπος που διατηρεί αναμμένη μέσα του τη σπίθα της ζωής.

TEXNES PLUS
Από την Μυρτώ Παπαιωάννου

Στο θέατρο Άβατον, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ύστερα από την θερμή ανταπόκριση του κοινού, ανεβαίνουν και πάλι οι «Συρματένιοι Ξεσυρματένιοι· Όλοι». Πρόκειται για μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη, το οποίο γράφτηκε το 2006.

Ο συγγραφέας

Ο Γιάννης Μακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Χίο και σπούδασε μαθηματικά και το 1997 ίδρυσε το Κέντρο Χιακών Μελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Χίου. Οργανώνει τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα του Κέντρου, επιμελείται τις εκδόσεις του και διευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό “Πελινναίο”.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα, ο οποίος εδώ συγκέντρωσε και κατέγραψε προσωπικές αφηγήσεις από πρόσφυγες της Χίου που εγκατέλειψαν τον τόπο τους και (δι)έφυγαν με βάρκες από Χίο προς Μέση Ανατολή (Συρία, Κύπρο, Παλαιστίνη) μέσω Τουρκίας, κατά τη διάρκεια των ετών 1941-1944. Οι επιζήσαντες εξιστορούν στο βιβλίο αυτό τις συνθήκες πείνας κι εξαθλίωσης στη Χίο μετά την άφιξη των Γερμανών, τις απόπειρες απόδρασης από το νησί με βάρκες, τις περιπέτειες στη θάλασσα, την υποδοχή τους σε Τουρκία και Κύπρο, την ζωή στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Μέσης Ανατολής, τον εγκλεισμό τους στα «σύρματα», τον Ιερό Λόχο και μέχρι και την απελευθέρωση και την επιστροφή –για κάποιους- στο νησί.

Το έργο

Το έργο μέσα από αυτές τις μαρτυρίες μας ταξιδεύει στα γεγονότα της περιόδου εκείνης με μια χρονολογική συνοχή, ξεκινώντας από την επίταξη της Χίου από τους Γερμανούς, την περίοδο της κατοχής. Η ζωή των κατοίκων εξαθλιωμένη, δεν τους μένει άλλη επιλογή παρά να φύγουν. Ξεκινούν οι προσφυγικές ροές από τη Χίο προς τα τουρκικά παράλια με απώτερο προορισμό τη Μέση Ανατολή. Πολλοί πρόσφυγες προωθούνται από την Αγγλία μέσω της Τουρκίας στην Κύπρο, που ήταν βρετανική αποικία, όπου και γίνεται μία διαλογή ανάμεσα σε «στρατεύσιμους» και «άμαχους».

Οι «στρατεύσιμοι» προωθούνται εν συνεχεία στην Αίγυπτο, στη Συρία, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και αλλού για εκπαίδευση και οι «άμαχοι» οδηγούνται σε προσφυγικούς καταυλισμούς στην Παλαιστίνη, στο Σινά, στο Λίβανο, μέχρι και το Βελγικό Κονγκό και την Γκάνα. Το 1942 οι Βρετανοί αποφασίζουν να μεταφέρονται πλέον οι Έλληνες πρόσφυγες από τα Μικρασιατικά παράλια κατευθείαν στο Χαλέπι της Συρίας, διασχίζοντας με τρένα την Τουρκική ενδοχώρα. Στη Συρία πλέον θα γίνεται ο διαχωρισμός των προσφύγων σε «στρατεύσιμους» μη «στρατεύσιμους» και θα προωθούνται εν συνεχεία ανάλογα στους προορισμούς τους. Είναι αυτοί », αυτούς που αποκαλούνται στο έργο «συρματένιοι» και «ξεσυρματένιοι». Το 1943 ξεκινά η διαλογή των στρατολογημένων από τους Άγγλους Ιερολοχίτες, για να πολεμήσουν σε διάφορες μάχες. Το 1944 αποχωρούν οι Γερμανοί από τη Χίο, ωστόσο οι Χιώτες πρόσφυγες, οι «συρματένιοι» και οι «ξεσυρματένιοι», επιστρέφουν πίσω στον τόπο τους μέσα τα επόμενα δύο χρόνια.

Μέσα από τους μονολόγους που ερμηνεύει η Χριστίνα Λυκοτσέτα, οι αφηγήσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Ενσαρκώνει διαδοχικά πολλούς ρόλους, ανδρών και γυναικών, μεγάλων και μικρών με πολύ πάθος και εκφραστικότητα, μεταδίδοντας και στους θεατές όλο το κλίμα της εποχής εκείνης μαζί με τα συναισθήματα του καθενός από τις ιστορίες. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα κατά την γνώμη μου το γεγονός ότι παρά την διάκριση της μιας ιστορίας από την άλλη, μέσω του φωτισμού, τη μουσικής και της διακριτικής αλλαγή ύφους από την ερμηνεύτρια, ωστόσο δίνονται στα πρόσωπα των προσφύγων μια συνέχεια, μια ομοιότητα στην υπόστασή τους. Η σκηνοθέτιδα Μελίνα Σκούφου αναδεικνύει με μεγάλη αμεσότητα αυτό το στοιχείο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η συνέχεια στην δραματοποίηση των προσώπων αποτελεί τον σημαντικότερο συμβολισμό, καθώς ενώνει τις ιστορίες αλλά και τα προφίλ των προσφύγων, διαπιστώνοντας όλοι μας αυτή την τραγικότητα ακόμα βαθύτερα: ότι οι πρόσφυγες είναι παντού και πάντα ίδιοι, ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, ηλικία και σύνορο.

Κατά τα άλλα πρόκειται για μια σκηνοθετική ματιά που επενδύει στην απλότητα, μέσα από την οποία το ανθρώπινο δράμα αποκαλύπτεται ωστόσο χωρίς επίκληση στο συναίσθημα και χωρίς διαθέσεις θυματοποίησης, επικεντρώνοντας στην κάθε ανθρώπινη ιστορία, όπως εκείνη βιώθηκε.

Τα σκηνικά της Γεωργίας Μπούρδα ήταν κατάλληλα με την ιστορική περίσταση, τα πιο βασικά και απαραίτητα αντικείμενα της εποχής, καθημερινής ως επί το πλείστον χρήσης, το ίδιο και τα κοστούμια, που αποτελούνταν από ρούχα εποχής τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο. Η μουσική από τον Ανδρέα Σκούφο ήταν εξίσου ταιριαστή με το κλίμα και την δραματικότητα της εποχής.

Πρόκειται για μια παράσταση που δημιουργεί προβληματισμούς ως προς το ζήτημα της προσφυγιάς, και της ατέρμονης διαιώνισής της μέσα στις εποχές. Είναι πραγματικά ανατριχιαστικό να ακούς και να έρχεσαι κοντά στις δραματικές ιστορίες των Χιωτών προσφύγων, όταν στις μέρες μας είναι η Χίος ένα από τα νησιά που υποδέχεται τους πρόσφυγες που συρρέουν στην Ελλάδα.

Το έργο αυτό αποτελεί μια ιδανική ευκαιρία για όσους δεν γνωρίζουν αυτή την πτυχή της ελληνικής ιστορίας, αλλά και για όσους θεωρούν πως γνωρίζουν, να ξανασκεφτούν κι ίσως να αναπλαισιώσουν τις σκέψεις τους για τις πανανθρώπινες αυτές οντότητες, τους πρόσφυγες. Επιπλέον, πέρα από τους ενήλικες θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να παρακολουθήσουν την παράσταση και μαθητές Λυκείου, καθώς πρόκειται για μια παράσταση καθόλου δυσνόητη για την ηλικία τους, που θα τους πρόσφερε αφορμή για προβληματισμούς και παραλληλισμούς.


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Από 13 Οκτωβρίου μέχρι 29 Δεκεμβρίου 2019

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ

Προπώληση: viva.gr

Θέατρο Άβατον

Ευπατριδών 3, Γκάζι

200 μέτρα από τη στάση Μετρό Κεραμεικός

τηλ.210 3412689

www.theatroavaton.gr

https://www.facebook.com/avatontheater

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Παρασκευή, 06/12/2019 - 17:27
Ο Παύλος Κοντογιαννίδης αντικαθιστά τον Γιώργο Παρτσαλάκη

Στο ALHAMBRA ART THEATRE

«Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», ένα από τα πιο γνωστά έργα του Georges Feydeau, ανεβαίνει στο ολοκαίνουργιο ALHAMBRA ART THEATRE (ΑΛΑΜΠΡΑ), στο νέο στολίδι της Αθηναϊκής θεατρικής σκηνής, σε διασκευή Πάνου Αμαραντίδη, μετάφραση Βάσιας Παναγοπούλου και σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου και Πάνου Αμαραντίδη.

Μια πλειάδα καταξιωμένων και αγαπημένων ηθοποιών που απαρτίζεται από τους: Παύλο Κοντογιαννίδη, Βάσια Παναγοπούλου, Κώστα Αποστολάκη, Κώστα Φλωκατούλα, Τζένη Διαγούπη, Βασίλη Κούκουρα, Χρύσα Κλούβα, Παναγιώτη Καρμάτη και τον Παντελή Καναράκη, μέσα σε ένα κρεσέντο ευτράπελων και κωμικοτραγικών καταστάσεων, θα φέρει τα πάνω – κάτω στις συνήθεις αστικές συζυγικές συμπεριφορές και θα μας δείξει μέσα από ασυγκράτητες στιγμές γέλιου πώς … «Εδώ είν’ ο παράδεισος κι’ η κόλαση μαζί !!!»

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

«Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», στο Παρίσι της Μπέλ Επόκ.

Οι ήρωές μας δύο ζευγάρια, συνέταιροι και φίλοι … ανικανοποίητοι σύζυγοι που καταφεύγουν σε ένα «ξενοδοχείο παράνομων συναντήσεων» για να εκδικηθούν τα ταίρια τους....

Από τη μια, οι Πινγκλέτ: µετρούν 20 χρόνια γάμου και περίπου άλλα τόσα ανυπόκριτης κούρασης σε βαθμό  αηδίας. Ο εργολάβος Μπενουά Πινγκλέτ καταπιέζεται, συνθλίβεται, από την Ανζελίκ, τη δύστροπη σύζυγό του, μία μέγαιρα που τον έχει ευνουχίσει και που δεν έχει τίποτε το αγγελικό.

Από την άλλη, οι Παλιαρντέν: αυτοί είναι παντρεμένοι 15 χρόνια και σε αυτή την συζυγική σχέση το πάθος δεν είχε διάρκεια. Ο κύριος παραμελεί την κυρία. Εκείνη, ανικανοποίητη και πικαρισμένη από την αδιαφορία του συζύγου της, πείθεται από το συνεταίρο και φίλο τους να ενδώσει στη μοιχεία για να δώσει ένα παραδειγματικό μάθημα στο αδιάφορο έτερο της ήμισυ.

Γύρω από αυτήν την απολαυστική τετράδα, κινούνται ένας επαρχιώτης δικηγόρος, βραδύγλωσσος και κολλιτσίδα, φορτωμένος με τις τρεις καθόλου συμπαθητικές κορούλες του που μόλις έχουν βγει από το μοναστήρι, ένας ανιψιός ακόμη παρθένος, και μία καθόλου ντροπαλή υπηρέτρια.

 Όλοι αυτοί θα βρεθούν, στην οδό Προβηγκίας, αριθμός 220, σε ένα ξενοδοχείο «ειδικό για παντρεμένους κατά ζεύγος, κατά μόνας ή κατά ομάδας».

Σε όποια κατεύθυνση όμως και να στραφούν οι ήρωες στο ξενοδοχείο αυτό, που εγγυάται στα παράνομα ζευγάρια «ασφάλεια και διακριτικότητα», όποια σκάλα κι αν ανέβουν, σε όποιο δωμάτιο και να μπουν, πάντοτε βρίσκουν μπροστά τους ανθρώπους που δεν θέλουν να συναντήσουν και που τους φράζουν κάθε διέξοδο. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου και η …..ιδιαίτερη αδελφή του, ένας αστυνομικός επιθεωρητής που καραδοκεί να ξεσκεπάσει την αμαρτία, όλοι συνθέτουν το σκηνικό της θεοπάλαβης αυτής φάρσας. Τη συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε και να την δείτε στην σκηνή από 25 Οκτωβρίου.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Βάσια Παναγοπούλου – Πάνος Αμαραντίδης

Διασκευή: Πάνος Αμαραντίδης

Μετάφραση: Βάσια Παναγοπούλου

(Στην διασκευή συνεργάστηκε η Ελένη Λευθεριώτη)

Σκηνικά: Πάνος Πετρίδης

Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης

Κοστούμια: Θοδωρής Τρανούλης

Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Μηλιόγλου

Φωτογράφιση: Γιώργος Καλφαμανώλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Λευθεριώτη

Πρωταγωνιστούν: Παύλος Κοντογιαννίδης, Βάσια Παναγοπούλου, Κώστας Αποστολάκης, Κώστας Φλωκατούλας, Τζένη Διαγούπη, Βασίλης Κούκουρας, Χρύσα Κλούβα, Παναγιώτης Καρμάτης, Νένα Δρογγίτη, Ηλιάνα Καλυμνάκη, Μαρίνα Μάλλιου

και ο Παντελής Καναράκης.

 

Παραγωγή: Alhambra Art Theatre Productions

 

ALHAMBRA ART THEATRE (ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΑΜΠΡΑ)

Διεύθυνση: Στουρνάρη 53,  Αθήνα 104 32

Τηλέφωνα Θεάτρου – κρατήσεις : 210 522 0120-1

Web address: www.alhambra-art-theatre.gr

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Facebook: https://www.facebook.com/alhambraarttheatre

Instagram: https://www.instagram.com/alhambraarttheatre/

Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

Λήξη παραστάσεων: Κυριακή των Βαΐων

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή στις 20:00

Σάββατο στις 18:00 & στις 20:30

Κυριακή στις 18:00

Διάρκεια παράστασης: 2 ώρες με διάλειμμα

Προπώληση - Κρατήσεις εισιτηρίων: www.ticketplus.gr https://www.ticketplus.gr/event/69/ksenodoxeion-o-pradeisos?fbclid=IwAR0bsig6QSzrRTxA529h7thTEkmXLccEM8kh5D5WtxNwwXUu_krfEkf3Klo

Τιμές Εισιτηρίων:

Παρασκευή:

VIP: Κανονικό 20€

Α Ζώνη: Κανονικό 18€, Μειωμένο* 16€, ΑΜΕΑ 10€

Β Ζώνη: Κανονικό 16€, Μειωμένο* 14€, ΑΜΕΑ 10€

Γ Ζώνη: Κανονικό 14€, Μειωμένο* 12€, ΑΜΕΑ 10€

Εξώστης: Κανονικό 16€, Μειωμένο* 14€, ΑΜΕΑ 10€

Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή:

VIP: Κανονικό 23€

Α Ζώνη: Κανονικό 20€, Μειωμένο* 18€, ΑΜΕΑ 10€

Β Ζώνη: Κανονικό 17€, Μειωμένο* 15€, ΑΜΕΑ 10€

Γ Ζώνη: Κανονικό 14€, Μειωμένο* 12€, ΑΜΕΑ 10€

Εξώστης: Κανονικό 17€, Μειωμένο* 15€, ΑΜΕΑ 10€

Σάββατο στις 20:30:

VIP: Κανονικό 27€

Α Ζώνη: Κανονικό 22€

Β Ζώνη: Κανονικό 18€

Γ Ζώνη: Κανονικό 15€

Εξώστης: Κανονικό 18€

*Μειωμένο: Φοιτητικό, Ανέργων, Άνω των 65

Για ομαδικές κρατήσεις (άνω των 20 ατόμων) καλέστε στο 210 220 3000 για ειδικές τιμές.

Λίγα λόγια για την ιστορία του έργου:

Το «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος», των Georges Feydeau & Maurice Desvallieres, είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα έργα του Georges Feydeau, ο οποίος το έγραψε σε συνεργασία με τον Γάλλο συγγραφέα Maurice Desvallieres το 1894. Πρωτότυπος τίτλος του: «Ξενοδοχείο της ελεύθερης συναλλαγής» που διασκευάστηκε από τον Πιερ Γκλενβίλλ με τον τίτλο «Ξενοδοχείον ο Παράδεισος».

Ένας σύγχρονος του Φεντώ έλεγε ότι ο στόχος του συγγραφέα σε αυτό το θεατρικό έργο ήταν να φέρει το γρηγορότερο σε αντιπαράθεση τα πρόσωπα ακριβώς εκείνα που δεν θα έπρεπε ποτέ να συναντηθούν. Το έργο δεν είναι ένα κλασικό βωντβίλ· περιγράφει κυρίως µία παρολίγον μοιχεία και μια λίμπιντο που εμποδίζεται από το ατελείωτο «chassé-croisé» απίθανων και απίστευτων καταστάσεων και γεγονότων.

Πρόκειται για μια έξοχη κωμωδία του Ζώρζ Φεντώ, στην οποία ο Γάλλος συγγραφέας επιχειρεί να καυτηριάσει τον καθωσπρεπισμό της αστικής τάξης και την αδυναμία των μελών της να ικανοποιήσουν τις βαθύτερες τους επιθυμίες, επειδή αυτές δεν ταυτίζονται με τα κοινωνικά «πρέπει». Ο θεατής παρακολουθεί λοιπόν τους καλοκουρδισμένους ήρωες του Φεντώ να βρίσκονται μετέωροι ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο είναι και στο φαίνεσθαι, στην ανθρώπινη επιθυμία και στις επιταγές της κοινωνίας, στην πλάνη και στην ουσία των πραγμάτων και τέλος στην ευτυχία και στην απόλυτη δυστυχία. Μέσα σε ένα κρεσέντο ευτράπελων και κωμικοτραγικών καταστάσεων, ο ένας προσπαθεί να κρυφτεί από τον άλλον, επειδή κανείς δεν είναι ο εαυτός του, αλλά είναι αυτό που οι «Άλλοι» επιθυμούν για αυτόν. Το κωμικό είναι συνάμα τραγικό, όταν ο άνθρωπος βλέπει μέσα σε αυτό τον εαυτό του, την κατάντια του ή καλύτερα την τραγική αδυναμία του να ζήσει και να επιλέγει ελεύθερα.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ ΝΑΧΜΙΑ

Παρασκευή, 06/12/2019 - 17:19

Ο όμιλος «ΦΕΡΜΕΛΗ»  διοργανώνει μεγάλη μουσική συναυλία αφιερωμένη στα παλιά κλασσικά τραγούδια με τον καταξιωμένο μουσικοσυνθέτη Δαυίδ Ναχμία  την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου στον φιλολογικό σύλλογο  «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ».

Η φιλανθρωπική συναυλία  τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκοπίου Παυλόπουλου και τα έσοδα  της βραδιάς  θα διατεθούν με μορφή υποτροφίας σε φοιτητή  ΑΕΙ για τη συγγραφή μεταπτυχιακής εργασίας ιστορικού περιεχομένου με αντικείμενο τους Εύζωνες.

Η υποτροφία αυτή είναι αφιερωμένη στην μνήμη του αδικοχαμένου Εύζωνα Σπύρου Θωμά, ο οποίος, έχοντας ολοκληρώσει τη σκοπιά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, κατέρρευσε στα χέρια των συναδέλφων του και απεβίωσε στις 22  Φεβρουαρίου 2019.

Η ΦΕΡΜΕΛH ιδρύθηκε από την εικαστικό Λίζα Πενθερουδάκη με σκοπό την ανάδειξη και διάδοση της ελληνικής πολιτιστικής, καλλιτεχνικής, αλλά και της εθνικής μας κληρονομιάς.

Το όνομά της παραπέμπει στην φέρμελη, δηλαδή το γιλέκο της στολής των Ευζώνων είναι κεντημένη στο χέρι, και θεωρείται  το πιο δύσκολο και απαιτητικό κομμάτι ολόκληρης της ενδυμασίας, καθώς για την κατασκευή του απαιτείται χρονική περίοδος επτά μηνών. Φτιάχνεται από μάλλινο ύφασμα, ενώ στο πίσω μέρος της, από τον ώμο μέχρι και τη μέση, προεξέχουν δύο κομμάτια με λευκά και επίχρυσα νήματα που απεικονίζουν σχέδια από την πλούσια ελληνική λαογραφική παράδοση. Επιπλέον διαθέτει κίτρινες λωρίδες που καθορίζουν τον στρατιωτικό βαθμό του Εύζωνα (μια για τον δεκανέα και δύο για τον λοχία).

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου στις  19.30

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ (Πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα)

Πώληση εισιτηρίων viva.gr

ΚIDS’ XMAS AT CYCLADIC / ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΚΤ

Παρασκευή, 06/12/2019 - 17:11

Με τραγούδια και χορό από την Polyphonica,

εργαστήριο στην έκθεση της LyndaBenglis από τον  ΝΕΟΝ,

εργαστήριο για τον μικρόκοσμο των μελισσών,

στολίδια,φωτογραφίες  και πολλές άλλες εκπλήξεις!

 

Εισιτήρια στο:

https://www.viva.gr/tickets/museum/mouseio-kykladikis-texnis/kids-xmas-at-cycladic/

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης προσκαλεί μικρούς και μεγάλους σε μια μεγάληχριστουγεννιάτικη γιορτή, τοKids’ Xmas at Cycladic!

Από τις 11.00 μέχρι τις 15.00, γονείς και παιδιά θα περιηγηθείτε στις συλλογές και  σε όλους τους χώρους του Μουσείου!Παρέα με τα κυκλαδικά ειδώλια, η ομάδα της Polyphonica θα ζωντανέψει με τραγούδια και χορό χριστουγεννιάτικα έθιμα! Στη συνέχεια, στο Μέγαρο Σταθάτου, ηομάδα του ΝΕΟΝ θα σας παρουσιάσει τα γλυπτά της πρωτοπόρου Αμερικανίδας καλλιτέχνιδας LyndaBenglis και θα δημιουργήσετε τα δικά σας έργα! Κατόπιν,θα γνωρίσετε τον πρωταγωνιστή του φετινού παιδικού διαγωνισμούζωγραφικής, έναναρχαίο κυπριακό χάλκινο καθρέφτη από τις συλλογές του Μουσείου, θα φωτογραφηθείτε και θαδημιουργήσετε τους δικούς σας καθρέφτες-στολίδιαγια το χριστουγεννιάτικο δέντρο σας! Τέλος, θα ανακαλύψετε τον μαγικό μικρόκοσμο των μελισσώνσε ένα μοναδικό BEE EXPERIENCE EVENTαπό την APIVITA.

Kαι κάτι ακόμη:ΣτοKids’ Xmas at Cycladic, γιορτάζουμε και ανακυκλώνουμε! Το Μουσείο προσκαλεί όλα τα παιδιά να φέρουν από ένα αντικείμενο προς ανακύκλωση για να το ρίξουν στους ειδικούς κάδους προς ανακύκλωση στις εισόδους του Μουσείου!

 

 

 

Ζωντανεύοντας χριστουγεννιάτικa έθιμα και γιορτές με την Polyphonica

Τραγούδι και χορόςaνάμεσαστα Κυκλαδικά ειδώλια!

Οι ομάδες χορωδίας και  σύγχρονου χορού της Polyphonica δημιουργούν την πιο πρωτότυπη χριστουγεννιάτικη γιορτή, χωρίς να χρειάζονται  τονΆγιο Βασίλη ή μια φάτνη! Στον πρώτο όροφο του Μουσείου, γύρω από τα Κυκλαδικά ειδώλια 3000 χρόνων π.Χ.,τα παιδιά συμμετέχουν σε μια χριστουγεννιάτικη ιστορία που ξεκινά από τις προϊστορικές Κυκλάδες και φθάνει ως τις μέρες μας!

Τα ειδώλια μας ψιθυρίζουντα μυστικά των ανθρώπων της πρώιμης εποχής του Χαλκού, τότε που η γη λατρευόταν ως η μεγάλη μητέρα των πάντων και οι γυναίκες, έχοντας αυτή τημαγική ικανότητα να γεννούν, λατρεύτηκαν ως θεότητες. Η δύναμη αυτής της αρχετυπικής Μητέρας Θεάς ίσως και να είναι εκείνη που συναντάμε ως Παναγία, μητέρα του Χριστού.

Με αφορμή τα μαρμάρινα γυναικεία ειδώλια ξετυλίγουμε ένα κόκκινο νήμα και το ταξίδι γνωριμίας με διαφορετικά Χριστουγεννιάτικά έθιμα και γιορτές  αρχίζει από τις Κυκλάδες του σήμερα, συνεχίζει στην Ήπειρο, στη Βουργουνδία του 18ου αιώνα, στην Τουρκία, στην Αλβανία και τη Βουλγαρίακαι καταλήγει στην Αθήνα. Το κινητικό υλικό των χορευτών έχει δημιουργηθείμέσα από παιχνίδια και αυτοσχεδιασμούς εμπνευσμένα από την Κυκλαδική Συλλογή του Μουσείου.

H POLYPHONICA είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2011 με πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Επιδιώκει να προσφέρει σε παιδιά και νέους άσχετα από τον τόπο καταγωγής τους, τη θρησκεία ή τη γλώσσα τους, την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην κοινωνία της γνώσης και της δημιουργίας. Η POLYPHONICA έχει διαπολιτισμικό χαρακτήρα και στις συνολικές δράσεις της συμμετέχουν περί τα 200 παιδιά, προερχόμενα από 15 περίπου διαφορετικές χώρες, μεταξύ των οποίων βέβαια και πολλά Ελληνόπουλα.

Η POLYPHONICA λειτουργεί αυτή τη στιγμή τα εργαστήρια POLYPHONICA VOICES (χορωδία), POLYPHONICA DANCE/IMPROVISATION, POLΥPHONICA UKULELE, POLYPHONICA BAND και POLYPHONICact (θεατρικό). Σε συνεργασία με την ACTION AID HELLAS έχει δημιουργηθεί μια επiπλέον χορωδία ενηλίκων. Παράλληλα λειτουργεί στη Λέσβο το τμήμα POLYPHONICA AEGEAN με δύο παιδικές χορωδίες (Μυτιλήνης και Μόριας).

Xώρος: Νεοφύτου Δούκα, έκθεση «Κυκλαδική Τέχνη», 1ος όροφος
Ώρα:11.30, και 13.30
Διάρκειa: 20΄-30΄
Ηλικίες: 7-12 ετών

Χωρητικότητα: 30 παιδιά ανά παράσταση.

Είσοδος: με δελτίο προτεραιότητας που θα μοιράζεται στις 11.00και 13.00 αντίστοιχα.

Τα παιδιά συμμετέχουν χωρίς την παρουσία γονέων.

Lynda Benglis: In the Realm of the Senses

Στο πλαίσιο της έκθεσης Lynda Benglis: In the Realm of the Senses που παρουσιάζει ο ΝΕΟΝ στο Μέγαρο Σταθάτου, παιδιά ηλικίας 4-12 ετών θα επισκεφθούν την έκθεση μαζί με τις οικογένειές τους και στη συνέχεια θα δημιουργήσουν τα δικά τους έργα με έμπνευση τα γλυπτά της Lynda Benglis. Μέσα από τα γλυπτικά έργα της πρωτοπόρου του Μετα-Μινιμαλισμού, τα παιδιά θα ανακαλύψουν τα χαρακτηριστικά υλικά που χρησιμοποιεί η Benglis αλλά και τις υφές, τα χρώματα και τις φόρμες των έργων.

Xώρος: Μέγαρο Σταθάτου
Ώρα:

11.30  και 13.30 για παιδιά ηλικίας 4-6 ετών

12.30 και 14.30 για παιδιά ηλικίας 7-12 ετών
Διάρκειa: 45΄
Χωρητικότητα: 20 παιδιά ανά εργαστήριο

Eίσοδος:Mε δελτίο προτεραιότητας που θα διανέμεται στις 11.00, 12.00, 13.00 και 14.00 αντίστοιχα στο Μέγαρο Σταθάτου.

Διαγωνισμός ζωγραφικής: «Είμαι…Πώς βλέπω τον εαυτό μου»

Έλα να γνωρίσεις τονπρωταγωνιστή του φετινού παιδικού διαγωνισμού ζωγραφικής του Μουσείου με τίτλο «Είμαι…Πώς βλέπω τον εαυτό μου»: Ένα χάλκινο καθρέφτη από την Κύπρο, που χρονολογείται από το 1200-1050 π.Χ.  και βρίσκεται στον 3ο όροφο του Μουσείου, στην έκθεση «ΚΥΠΡΟΣ – ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ».

Με αφορμή τον καθρέφτη, τα παιδιά:

  • Θα έχουν τη δυνατότητα να φωτογραφηθούν με φωτογραφικό εξοπλισμό της Nikon καθώς και να βιντεοσκοπηθούν με τη νέα Nikon Z 50 Mirrorless, παρουσιάζοντας τον εαυτό τους με τρεις διαφορετικούς τρόπους με θέμα: Μεταμορφώσεις,Παραμορφώσεις και Συνεντεύξεις. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες, με την άδεια των γονέων, θα αποτελέσουν τμήμα της έκθεσης με τα έργα των παιδιών του παιδικού διαγωνισμού, που θα γίνει τον Μάϊο 2020 στο Ωδείο Αθηνών.
  • Θα φτιάξουν τον δικό τους καθρέφτη/ στολίδι για το χριστουγεννιάτικο δέντρο ή το δωμάτιό τους και θα αφήσουν τις ευχές τους για το 2020.

Συνεχής ροή, 11.00 – 14.30

Χώρος: Νεοφύτου Δούκα, Πτέρυγα Ντόλλης Γουλανδρή

 

 

«THEBEECAMP» τηςAPIVITA

Η APIVITA και το Moυσείο Κυκλαδικής Τέχνης προσκαλούν τα παιδιά στον θαυμαστό κόσμο της μέλισσας, σε ένα μοναδικό BEE EXPERIENCE EVENT!

Σε συνεργασία με το «THE BEE CAMP», μικροί και μεγάλοι θα συμμετέχουν σε ένα εργαστήρι με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση για τη σημασία της μέλισσας για το οικοσύστημα.

Μέσα από την κυψέλη παρατήρησης με αληθινές μέλισσες, το AirBEEnBEE (ξενοδοχείο επικονιαστών), το εκπαιδευτικό δια-δραστικό παιχνίδι με θέμα την μέλισσα και φυσικά το face painting, τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν μια γλυκιά γεύση από τη μαγική αυτή κοινωνία.

Παράλληλα, τα παιδιά θα έχουν τη ευκαιρία να μάθουν για τις διαφορές και τις ομοιότητες των διατροφικών συνηθειών στην αρχαιότητα και σήμερα, μέσα από εκπαιδευτικό υλικό του μουσείου. 

Συνεχής ροή, 11.00 – 14.30

Χώρος : Νεοφύτου Δούκα, Πτέρυγα Ντόλλης Γουλανδρή

 

Το Kids’ Xmas at Cycladic πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ομίλου Eurolife ERB που είναι Στρατηγικός Συνεργάτης όλων των δράσεων του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.

 

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΚIDS’ XMAS AT CYCLADIC

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου

11.00-15.00

Είσοδος:5,00 κάθε παιδί (συνοδοί δωρεάν).
Tο εισιτήριο ενισχύει τους σκοπούς του Μουσείου.

Αγορά εισιτηρίων στο:
https://www.viva.gr/tickets/museum/mouseio-kykladikis-texnis/kids-xmas-at-cycladic/

 

Πληροφορίες: 210.7294.220, 10,00-13.00

Εκδήλωση την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου : “Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς – Δικαιώματα και υποχρεώσεις»

Παρασκευή, 06/12/2019 - 17:00

Ανοιχτή συζήτηση διοργανώνει την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 6.μ.μ. η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Καισαριανής.

Η εκδήλωση που έχει θέμα “Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς – Δικαιώματα και υποχρεώσεις», θα πραγματοποιηθεί στις 6.00 μ.μ. στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δημαρχείου Καισαριανής.







ΠΗΓΗ ΕΡΤ

"Οι Ανθρωποφύλακες" επιστρέφουν από τις 16 Δεκεμβρίου στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης

Παρασκευή, 06/12/2019 - 16:59
Οι Ανθρωποφύλακες του Περικλή Κοροβέση αποτελούν βιβλίο ορόσημο, αφού είναι η πρώτη μαρτυρία που τυπώθηκε και κυκλοφόρησε διεθνώς κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς των συνταγματαρχών έναντι των αντιφρονούντων. Μια οργανωμένη άνωθεν πρακτική που στόχευε στον πλήρη εξευτελισμό των συλληφθέντων, σωματικά και ψυχικά. Η σκληρότητα της περιγραφής των βασανισμών στην ταράτσα της Μπουμπουλίνας ισορροπεί με την λογοτεχνική αφήγηση του Κοροβέση, απόρροια της καλλιτεχνικής του ιδιότητας.
Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη έκδοση του βιβλίου η παράσταση αναμοχλεύει τις σκληρές δοκιμασίες εξευτελισμού και βίας που υπέστη μέρος του λαού, πρακτική που ακόμα και σήμερα, έστω και ως αστείο, επιδοκιμάζεται από πολιτικούς και πολίτες. Σε συνδυασμό με τη σκιαγράφηση της περιόδου της Επταετίας αναδεικνύεται πως το καθεστώς απλώθηκε σε όλους τους τομείς, στραγγαλίζοντας κάθε φωνή αντίστασης και δημιουργίας.

Συντελεστές:

Διασκευή: Άνδρη Θεοδότου

Σκηνοθεσία: Μάνος ΒαβαδάκηςΜάνος Βαβαδάκης

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος

Μουσική Παραγωγή: Ορέστης Πετράκης

Κίνηση: Μυρτώ Γράψα

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Γεωργακοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Τίνα Μαρινάκη

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

 

Παίζουν οι: Νέστωρ Κοψιδάς, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ελένη Ζαχοπούλου, Άρης Λάσκος

ΠΡΕΜΙΕΡΑ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00  | Έως 18.2.2020

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ μειωμένο
Διάρκεια παράστασης 90 λεπτά

 

Υπόγειο

Πεσμαζόγλου 5 | Τηλ. 2103222760